در هفته وحدت حوزه و دانشگاه قرار داریم و در این مورد سخنان زیادی شنیده ایم. اما سوالی که باید پاسخ داده شود این است که هدف از وحدت حوزه و دانشگاه چیست!؟ در چه زمینه ای باید این دو نهاد با هم وحدت داشته باشند!؟
به گزارش پایگاه خبری جاجرم، در هفته وحدت حوزه و دانشگاه قرار داریم، حوزه و دانشگاه دوبال سرنوشت ساز کشور در دوران انقلاب اسلامی و تا کنون بوده اند و هنوز هم تاثیرات زیادی بر تحولات کشور و شاید جهان دارند. اگر این دوبال هماهنگ با هم به پرواز در بیایند قطعا کشور اوج خواهد گرفت ولی اگر نسبت به هم بی تفاوت باشند مشکلات زیادی ایجاد خواهد شد. در مورد وحدت حوزه و دانشگاه سخنان زیادی شنیده ایم. اما سوالی که باید پاسخ داده شود این است که هدف از وحدت حوزه و دانشگاه چیست!؟ در چه زمینه ای باید با هم وحدت داشته باشند!؟
یکی از مهمترین هدف های وحدت بین این دو نهاد، توجه اساسی به علوم انسانی است. علومی که ریشه در مبانی و اصول و ارزشهای ایرانی اسلامی دارد و تبیین برنامه و ارائه الگویی در این حوزه مقدمه وحدت حوزه و دانشگاه در حل مسائل و مشکلات اساسی کشور خواهد بود. هدفی که در این سال ها مغفول مانده است .
در خصوص صحبت از وحدت حوزه دانشگاه باید به چهار نکته اساسی زیر توجه ویژه کرد:
- متون دانشگاهی
- آشنایی اساتید با مبانی اندیشه اسلامی
- حوزه دانشِ دانشجویان وپرورش قوای ذهنی و ادراک
- ظواهر و قوانین و کیفیت حاکم بر دانشگاهها
پیشنهادی که می توانیم ارائه بدهیم اینست که باید در سطح حوزه و دانشگاه در این زمینه نخبه یابی و نخبه پروری کرد. در هر دو سمت باید افراد متعهد و متخصص شناسایی و سازمانی را تأسیس کرد که خط مشی و استراتژی این سازمان روی توجه به مبانی علوم انسانی سازگار با ارزش ها و اعتقادات باشد. باید دانشگاهیان و اساتید و حوزویان متوجه بیمار بودن متون علوم انسانی باشند.
متون موجود در دانشگاه ها مخصوصاً بعضی از منابع دانشگاه پیام نور با مبانی وطرز تفکر افراد جامعه فرق می کند. برای مثال همین رشته مدیریت صنعتی که در آن مشغول به تحصیل بودم.اکثر کتاب هایی که تدریس می شود منابع شان بر میگردد به منابع موجود در غرب و اروپا که نویسنده های آن، یهودی یا لائیک و یا تفکر سکولاریسمی داشته اند. آیا این افراد میتوانند برای جامعه اسلامی نظریه بدهند!؟ یا برخی از روشن فکر های ما که سنگ غرب را به سینه می زنند، آیا افکار آنها را میتوانند در جامعه اسلامی پیاده کنند!؟
حتی آزمایشات روانشناسانه که روی کارگران سازمان ها یا کارخانه ها انجام داده اند ، روی مردمی بوده است که متدلوژی زندگی آنها محور قرار دادن انسان است ، و انسان را موجودی یک بعدی می خوانند . و نتایجی که آزمایش کنندگان کسب می کنند و تئوری که نویسندگان می نویسند، بدرد همان جامعه می خورد. نمی شود روی جامعه ای که مبانی و طرز تفکر مکتبی اش زمین تا آسمان با مبانی و طرز تفکرآکادامیک آنها فرق می کند، پیاده کرد. نمونه ای را از مطالبی که در کتاب توسعه اقتصادی آمده است. بیان می کنم.
((نگرش مارکس به جهان هستی یک نگرش کاملاً ماتریالیستی است. مارکس به اصالت ماده اعتقاد دارد و می گوید هیچ چیزی وجود ندارد .مارکس این نگرش را از فلسفه هِگِل گرفته است.))
در مورد نظریه توسعه اقتصادی مارکس یک فصل در این کتاب اختصاص داده شده است. حال سؤال اینجاست اگرمدیران ما نظریه توسعه اقتصادی مارکس را در جامعه اسلامی پیاده کنند، آیا به نتیجه ای مطلوب دست پیدا خواهند کرد؟
مسلماً نتیجه اش این خواهد شد که کارمند در ایران روزی نیم ساعت کار مفید انجام می دهند و این تأسف بار است. در یاداشت قبلی که در مورد اختاس های چند هزار میلیاردی بود این را مطرح کردم که باید ریشه یابی کرد و چرایی این مسئله را آشکار کرد یکی از مشکلات اساسی در این مسائل، نظام آموزشی و پرورشی و علوم انسانی است که در آن تدریس می شود. ما نباید کارمندان را مورد سرزنش قرار دهیم. ما باید سیستم آموزشی و نحوه برخورد مدیران را مورد انتقاد قرار دهیم. ما باید به جایی برسیم که خودمان نظریه بدهیم. خودمان تئوری بنویسیم خودمان سبک سنگین کنیم و داشته هایمان و دستاوردهایمان را در جامعه اسلامی پیاده کنیم ، که با تمدن ایرانی اسلامی و با روحیات و خلقیات مردم دین مدار سازگار باشد.
مطلب بعدی بنده روی اقتصاد است. اقتصادی که در کشور ما پیاده می شود یک اقتصاد کینزینیست. که مفصّل در مورد این اقتصاد در کتاب های دانشگاهی توضیح داده شده است. آقای کینز مؤسس این نظریه است که فردی یهودی تبار است. حرف بنده اینجاست، که یهود دشمن درجه یک اسلام، بهتر از اقتصاد دانان ما زیر و بم این نوع اقتصاد را می دانند و حرکتهای ما را پیش بینی می کنند و به راحتی می توانند به اقتصاد و کشور ما ضربه بزنند . و مشکلات زیادی را برای ما فراهم کند. آیا ما نباید در تفکر و نگرش اقتصادی تحول ایجاد کنیم و تحرکات دشمن در این حوزه را خنثی کنیم.
به نظر بنده سیستم آموزشی ما، مثل یک کامپیوتری عمل میکند که اطلاعات خود را در فلش می ریزد . و این فلش فقط حامل این اطلاعات است و هیچ کار دیگری انجام نمی دهد. این اتفاق برای افرادی که در این سیستم هستند رخ می دهد . زمانی سیستم های آموزشی ما کارآمد خواهد شد که بتوانند قوای ذهنی دانش آموختگان را پرورش بدهند. و ذهنی پویا و فعال برای فرد درست کنند.
استاد شهید مطهری نقطه اتصال و ارتباط حوزه و دانشگاه است .
اگر حوزه و دانشگاه آثار وافکار این ستاره تابناک را متوجه شوند ، نه نسبت به سیاست بی تفاوت شده و گوشه عزلت میگیرند و نه در دام سیاست زدگی می افتند . آنگاه این دو مکان، محل رشد انسانهای دین مدار توسعه یافته ای خواهند بود که مصداق این مثل عربی باشند که می گوید « رب الرجل یحتاج الی السیاسه و رب السیاسه تحتاج الی الرجل » یعنی چه بسا مردانی که احتیاج به سیاست دارند و چه بسا که سیاست نیازمند مرد باشد.
در این صورت فرزندان حوزه و دانشگاه دیگر دست نیاز به سوی سیاست و قدرت دراز نخواهند کرد بلکه سیاست در خانه آنها را به قصد گدایی خواهد کوبید. چپ و راست، درد آنها خواهد بود و از موضع بالاتر سیاست را خواهند دید. آنها هرگز پرچم سفید در مقابل سیاست بازان بر نخواهند داشت و می توان گفت طلبه و دانشجو با تفکری واقع بینانه با الهام از آموزهای اصیل ایرانی اسلامی ، راه را برای دانشگاهی که بدرد کشور و جامعه بخورد هموار می سازند.
پایان خبر/